Pewien czas temu poczułem potrzebę wyposażenia swojego codziennego plecaka/EDC w latarkę. Plecak codzienny ma to do siebie, że nie powinien być za duży i za ciężki, gdyż w przeciwnym wypadku poruszanie się w metrze byłoby utrudnione. Nie mówiąc już o tym, że jako człowiek leniwy nie lubię zbyt dużo dźwigać.

Zrobiłem więc rachunek sumienia co tak naprawdę jest mi potrzebne. Po kilku minutach wiedziałem, że potrzebne jest mi coś lekkiego, małego o niekoniecznie dużej mocy świecenia. Dlaczego nie szukałem czegoś o mega mocnym snopie światła. Bo tak naprawdę potrzebuję czegoś co pozwoli mi się poruszać po ciemnym pokoju czy do zaglądania do szuflady bez konieczności zapalania światła. Ot, taka latareczka na co dzień…

Latarkę wypatrzyłem na straganie u Wietnamczyka na jednym z warszawskich bazarów. Mówicie że to tandeta? No to przeczytajcie relacje z pierwszych trzech miesięcy użytkowania.

Na początek opis. Latarka jest czarna (więc w kolorze surwiwalowym), wyposażona w jedną diodę i napędzana baterią paluszkiem AAA (czyli tym mniejszym). Wymiary to, długość 85 mm i szerokość 12 mm. Bez problemów mieści się zatem w plecaku w miejscu na długopis. Latarka posiada też metalowy klips, który pozwala zaczepić ją w kieszeni cienkiego ubrania. Ale najlepsze jest to, że z baterią waży równe – uwaga 26 gramów. Tak więc nic naprawdę nie czuję, że ją noszę. Dzięki małym wymiarom latarka idealnie nadaje się do zestawu EDC lub puszki przetrwania ukrytej w plecaku ucieczkowym BOB (eng. Bail out bag)

Latarka nie posiada wielu trybów świecenie low/mid/hi/strobo itp. Można ją jedynie włączyć lub wyłączyć, dzięki czemu ryzyko uszkodzenia przełącznika jest praktycznie zerowe. A w sytuacji ekstremalnej można taki przełącznik zewrzeć na krótko i doświetlić sobie pożądane miejsce. Jakiś czas temu testowaliśmy latarkę, która posiadała 5 trybów świecenia i niestety selektor/włącznik padł po dwóch dniach. Dodatkowo dość niepraktyczna jest konieczność przejścia przez 5 trybów by dojść do pozycji OFF jeśli tylko chcieliśmy chwilowo doświetlić sobie np. drogę/obiekt.

Jak się sprawdza. Idealnie, do poruszania się po mieszkaniu bez konieczności zapalania światła, do doświetlenia w szafie kablowej. Dodatkowo używałem je w czasie wieczornych sesji joggingu. Biegam teraz na terenie wiejskim po godzinie 21.00 i nie ma tam absolutnie żadnego źródła światła. Latarki używam do świecenia sobie pod nogi i do sygnalizacji swojej obecności ewentualnemu samochodowi. Sprawdziłem, że mimo niewielkiej mocy diody, latarkę widać ze 100 metrów. Zresztą mega mocne światło w lesie bardziej oślepia niż oświetla…

Pierwszą ciekawostką jest to że oryginalna bateria wystarczyła mi na dwa miesiące użytkowania (przy użytkowaniu ok 5-6h pracy tygodniowo). To naprawdę dużo. To gigantyczny plus tej latarki.

Drugą ciekawostką jest odporność latarki. Kilka razy upadła mi ona na ziemię, ale najciekawsze jest to, że przez przypadek została ona wyprana w pralce automatycznej i to łącznie z wirowaniem. Już myślałem, że będę musiał kupić sobie następną, ale pranie nie zrobiło na latarce żadnego wrażenia – nadal działa. Szkoda, że Wietnamski sprzedawca nie zadbał o określenie wodoszczelności wedle normy IP.

Największą ciekawostką jest jednak cena latarki. Za urządzonko zapłaciłem równe 7 złotych i 50 groszy. Latarka tej klasy produkowana przez renomowaną firmę kosztuje około 50 PLN. Niech mi ktoś powie, że nie warto kupować taniego sprzętu. Idę o zakład, że większość tych drogich latarek nie przetrzymała by prania wraz z gaciami i skarpetkami. Prawdopodobnie latarka z biedronki z IPX3 nie dała by rady. Jak widać tanie nie zawsze musi oznaczać kiepskie!